Νόσος του Parkinson

Η νόσος του Parkinson είναι μια εξελισσόμενη εκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος. Εμφανίζεται όταν οι νευρώνες σε ένα συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου που ονομάζεται μέλαινα ουσία αρχίζει να εκφυλίζεται. Αυτή η περιοχή είναι μέρος ενός γενικότερου συστήματος του οργανισμού για τον έλεγχο της κίνησης του σώματος που ονομάσεται εξωπυραμιδικό σύστημα. Λόγω αυτής της εκφύλισης παρατηρείται προοδευτικά έλλειψη ντοπαμίνης, μίας ουσίας που χρησιμεύει στην επικοινωνία αυτής της περιοχής με άλλες περιοχές του εξωπυραμιδικού συστήματος με αποτέλεσμα την εμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου. Η αιτιολογία της εμφάνισης της νόσου, δεν είναι μέχρι σήμερα γνωστή.  Η νόσος του Parkinson προσβάλλει περίπου 2 στα 1.000 άτομα παγκοσμίως, είναι μάλιστα αρκετά συχνή σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.

Τα τυπικά συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν τρόμο, δυσκαμψία, βραδυκινησία (μείωση της ταχύτητας με την οποία πραγματοποιούνται οι κινήσεις), αστάθεια βάδισης και δυσκολία στη τήρηση της ισορροπίας σε όρθια θέση. Καθώς η νόσος προχωράει, η ικανότητα του ασθενούς για αυτόνομη κίνηση επηρεάζεται όλο και πιο πολύ με αποτέλεσμα δυσκολία στην επιτέλεση καθημερινών λειτουργιών. Η διάγνωση της νόσου είναι κλινική, με άλλα λόγια βασίζεται στην ενδελεχή νευρολογική εξέταση και το ιστορικό του ασθενούς.

Με τη βοήθεια της φαρμακευτικής θεραπείας, της φυσικοθεραπείας και ενός υγιεινού τρόπου ζωής οι ασθενείς μπορούν να απολαύσουν ικανοποιητική ποιότητα ζωής για πολλά έτη κάτω από την παρακολούθηση ενός ειδικού νευρολόγου.